1Today, many different methods are applied for the correct use of foods and to prevent their deterioration. Ensuring healthy conditions for people in food consumption and consumption of healthy foods is very important for human welfare. In this study, food spoilage, the factors that cause food spoilage, its effects on a global basis, food transport systems (cold chain) and measures that prevent or delay food spoilage are discussed.

تنفس میکربی و کربن زی توده میکربی خاک دو شاخص مهم زیستی برای ارزیابی کیفیت رویشگاه هستند که می توان به کمک آن ها سلامت اکوسیستم و سرعت چرخش کربن در تیپ های جنگلی حین فرآیند تجزیه لاش ریزه را تعیین کرد. هدف از این تحقیق تعیین رابطه تنفس میکربی خاک و کربن زی توده میکربی با ماده آلی خاک در تیپ های جنگل راش آمیخته در قطعه دائمی پارسل 32 جنگل شصت کلاته است. 90 قطعه نمونه به صورت منظم - تصادفی انتخاب و مشخصات درختان یادداشت و از خاک نمونه شد. تنفس میکربی خاک به روش ظروف دربسته، کربن زی توده میکربی خاک به روش تدخین- استخراج و ماده آلی خاک به روش والکلی- بلک در نمونه های خاک تعیین شد. تحلیل ها توسط رگرسیون خطی، آنالیز واریانس و آزمون دانکن انجام شد. چهار تیپ درختی راش خالص، راش- ممرز، راش- افرا و آمیخته در منطقه شناسایی شد. نتایج تجزیه واریانس تنفس میکربی، کربن زی توده میکربی و ماده آلی خاک در تیپ های درختی نشان داد، بین تیپ راش خالص با دیگر تیپ ها تفاوت معنی داری در سطح احتمال پنج درصد وجود دارد. نتایج رگرسیون خطی رابطه مثبت معنی داری بین تنفس میکربی، کربن زی توده میکربی و ماده آلی خاک نشان داد و ضریب تبیین 89 درصد گویای نقش حائز اهمیت مواد آلی خاک در غنای میکربی و افزایش سرعت تجزیه لاش ریزه است. کیفیت و سلامت خاک رویشگاه در تیپ راش-ممرز به واسطه همراهی ممرز حداکثر بود، از این رو در نشانه گذاری جنگل حین عملیات جنگل شناسی بر حفظ ممرز توصیه می شود.

آلودگی به مواد نفتی یکی از بحرانی­ترین آلودگی­های زیست­محیطی است که می­تواند ویژگی­های زیستی، فیزیکی و شیمیایی خاک را تحت تأثیر قرار دهد. به منظور بررسی اثرات آلودگی نفتی طولانی مدت و طبیعی بر تنفس میکروبی شامل تنفس پایه (BR) و تنفس برانگیخته (SIR) و فعالیت آنزیم بتاگلوکوزیداز خاک،­ تعداد 120 نمونه خاک آلوده به نفت از عمق 15-0 سانتی­متری از منطقه نفت­خیز نفت شهر واقع در استان کرمانشاه با سه سطح آلودگی شدید (H: High)، متوسط (M: Moderate) و کم (L: Low) نمونه برداری شد. پس از اندازه گیری ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک ها، اقدام به شمارش همه باکتری ها و باکتری­های تجزیه­کننده نفت به ترتیب در محیط کشت های NA و CFMM  شد که همبستگی مثبت و معنی­داری بین جمعیت میکروبی و غلظت نفت به دست آمد. میانگین درصد نفت اندازه گیری شده به روش سوکسله، به ترتیب 4/03، 9/95 و 22/50 درصد برای سطوح L، M و H بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نفت در نمونه­های خاک، BR و SIR افزایش یافتند و بیشترین تنفس BR و SIR به ترتیب با مقادیر 0/053 و 0/234(mgCO2.g-1.h-1) درخاک­های H به دست آمد. فعالیت بتاگلوکوزیداز اندازه­گیری شده نیز در حضور آلاینده­های نفتی بیشتر بود به گونه­ای که در خاک­های H بالاترین فعالیت (µgPNP.g-1.h-1 24/78) و در خاک­های L پایین­ترین فعالیت (µgPNP.g-1.h-1 6/09) مشاهده شد. در پایان، آنالیز مؤلفه­های اصلی (PCA) نیز انجام شد و نتایج نشان داد که 72 درصد از تنوع بین نمونه­ها توسط دو مؤلفه اول (مؤلفه بیوشیمیایی و مؤلفه فیزیکی) قابل توجیه بود. آلاینده­های نفتی که به صورت طبیعی و به مدت طولانی در خاک حضور دارند، با گذشت زمان منجر به سازگاری جوامع میکروبی مقاوم به آلودگی شده و لذا شاهد افزایش فراوانی آنها، تنفس میکروبی و فعالیت آنزیم­هایی همچون بتاگلوکوزیداز خواهیم بود.

بروز تنش خشکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر فعالیت های میکروبی خاک در اکوسیستم های خشک و نیمه خشک محسوب می شود که فعالیت های میکروبی را از طریق محدود کردن دسترسی عناصر غذایی و یا افزایش مرگ و میر میکروب ها کاهش می دهد. هدف این مطالعه بررسی اثر تنش خشکی بر برخی فعالیت های میکروبیولوژیکی خاک در حضور مواد طبیعی و مصنوعی جاذب رطوبت(هیدروژل) بود. دو نوع ماده طبیعی جاذب رطوبت (کوکوپیت و خاک اره) و دو نوع ماده مصنوعی جاذب رطوبت (سوپرجاذب A200 وA300 ) در رطوبت های 30% و 70% ظرفیت مزرعه ای به خاک اضافه و خصوصیات میکروبیولوژیکی خاک شامل تنفس و زیتوده میکروبی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد با کاهش رطوبت از 70% به 30% ظرفیت مزرعه ای کل تنفس میکروبی در خاک شاهد، کوکوپیت و خاک اره کاهش (%72-49) ولی در دو تیمار سوپرجاذب افزایش (%221-188) و کربن زیتوده میکروبی در تمامی تیمارها کاهش (%59-10) ولیکن در سوپرجاذب A300 افزایش داشت. نتایج این بررسی حاکی است مواد مصنوعی جاذب رطوبت (سوپرجاذب ها) اثرات بیشتری بر تنفس و زیتوده میکروبی به خصوص در شرایط تنش خشکی دارند.

خاک ها با اشکال اراضی که بر روی آن ها تکامل می یابند، ارتباط تنگاتنگ دارند و ویژگی های آن ها به نوبه خود بر تکامل ژئوفرم ها تأثیر می گذارد. این پژوهش به بررسی تغییر و تحول خاک در امتداد گرادیان ارتفاعی یک مخروط افکنه نیمه خشک در جنوب رشته کوه بینالود در شمال شرق ایران پرداخته است. همچنین، تأثیر فرآیندهای خاک بر تنفس میکروبی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در بخش بالایی، میانی و قاعده مخروط افکنه، هر کدام، یک خاکرخ شاهد تشریح و از افق های آنها نمونه برداری شد. آزمایش های معمول فیزیکی و شیمیایی، میکرومورفولوژی و تنفس میکروبی بر روی نمونه ها انجام شد. همچنین، طبقه بندی خاکرخ های مطالعاتی براساس دو سامانه آمریکایی و جهانی صورت گرفت. در هر سه خاکرخ، توالی های رسوبگذاری و خاک سازی مشاهده شد. افق های وزیکولار (V)، آرجیلیک (Bt)، آرجیلیک-کلسیک (Btk)، کلسیک (BCk) و کمبیک (Bw) شناسایی شدند. هر دو سامانه بخش بالایی را در طبقه بندی متمایزی از دو بخش دیگر قرار دادند. خاک های میانه و قاعده مخروط­افکنه براساس سامانه رده بندی آمریکایی در زیرگروه ‏Xeric Calciargids‏ قرار گرفتند، در حالی که خاکرخ ‏بالایی را در Xeric Haplocambids قرار داد. در هر سه خاکرخ افق وزیکولار نازک در زیر سنگفرش بیابانی، تشکیل شده بود. در زیر افق وزیکولار، شواهد پوسته های رسی، نودول های کربنات پدوژنیک و اگزالات های کلسیم در ریشه ها در مقاطع نازک مشاهده شد. این شواهد نشان دهنده نقش پوسته های زیستی در تشکیل این ویژگی ها است. در افق های زیرین خاکرخ ها، نودول های کربنات پدوژنیک، پندانت های آهکی و پوسته های رسی مشاهده شد. وجود توالی های رسوبگذاری و افق های کلسیک و آرجیلیک، نشان دهنده تشکیل آن ها در تناوب تغییرات اقلیمی است. به نظر می رسد که خاک رویین در هر سه خاکرخ، در دوره های مرطوب تر هولوسن تشکیل شده است و پوسته های زیستی هم در فرآیندهای آهکی شدن و انتقال و تجمع رس نقش داشته اند. افق های آرجیلیک در لایه های زیرین، در دوره های پایدار پلئیستوسن انتهایی تشکیل شده اند. مطالعه تنفس میکروبی خاک در افق های مختلف نشان داد که در افق های آرجیلیک میزان تنفس میکروبی کاهش یافته است؛ در حالی که در افق های کلسیک افزایش داشته است. پیشنهاد می شود در مطالعات بعدی مقادیر اجزای کربن در ارتباط با زیست­توده میکروبی در افق ها و خاک های قدیمی ‏بررسی گردد.‏

در این تحقیق، به منظور شناخت و مدیریت پایدار اکوسیستم های جنگلی دست کاشت، اثر چهار توده مختلف توسکای ییلاقی، پلت، سکویا و آمیخته سکویا - پلت بر شاخص های کیفیت لاشبرگ و خاک در محدوده سلمانشهر مازندران ارزیابی شد. بدین منظور در هر یک از توده ها، 15 نمونه از لایه لاشبرگ از عمق 10-0 سانتی متری خاک سطحی برداشت شد. مقادیر کربن آلی و نیتروژن کل لاشبرگ و رطوبت، pH، کربن آلی، نیتروژن کل، نیترات، آمونیوم، تنفس میکروبی، زی توده میکروبی کربن و نیتروژن خاک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که مقدار رطوبت، pH، نیتروژن خاک و لاشبرگ، غلظت نیترات و آمونیوم، تنفس میکروبی و زی توده میکروبی کربن و نیتروژن در گونه توسکای ییلاقی به طور معنی داری بیشتر از توده های پلت > آمیخته سکویا – پلت > و سکویا است. نسبت کربن به نیتروژن لاشبرگ و خاک و همچنین کربن آلی خاک در توده سوزنی برگ سکویا بیشتر از توده های پهن برگ توسکا و پلت بود. به طور کلی توده آمیخته سکویا - پلت حالت بینابینی را از نظر کیفیت لاشبرگ و حاصلخیزی خاک نشان می دهد. بر اساس پژوهش حاضر، جنگلکاری با گونه های پهن برگ، به ویژه گونه تثبیت کننده نیتروژن توسکای ییلاقی، سبب بهبود کیفیت لاشبرگ و خاک شده، درحالی که جنگلکاری خالص سکویا شرایط نامناسبی را ایجاد کرده است.

کادمیم یکی از فلزات سنگین است که به خاطر اثرات سمی بالقوه آن بر فعالیت و ترکیب موجودات زنده خاک در چند دهه گذشته بسیار مورد توجه قرار گرفته است. گر چه اثرات بازدارندگی این فلز بر فعالیت میکروبی کاملا محرز و مشخص است، اما شدت این اثرات به شرایط و وضعیت خاک، به ویژه میزان ماده آلی، بستگی دارد. از این رو، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر کادمیم بر فعالیت های میکروبی خاک و نقش ماده آلی بر کاهش اثرات آن بود. این آزمایش به صورت فاکتوریل 5 × 2 شامل دو فاکتور کادمیم در پنج سطح (صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی گرم در کیلوگرم خاک) و کمپوست در دو سطح (صفر و 2.5 تن در هکتار کمپوست در عمق 30 سانتی متر) در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در شرایط آزمایشگاهی اجرا گردید. عکس العمل شاخص های میکروبیولوژیک خاک شامل تنفس و کربن بیوماس میکروبی، فعالیت آنزیم های فسفاتاز اسیدی و قلیایی به تیمار های کادمیم و ماده آلی طی 10 هفته انکوباسیون مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش کادمیم بر تمامی شاخص های میکروبیولوژیکی اثر منفی و معنی دار داشت. مقدار کربن تجمعی معدنی شده طی 72 روز با افزایش سطح کادمیم کاهش یافت در حالی که افزودن کمپوست باعث کاهش اثرات کادمیم شد. تقریبا برای تمامی شاخص های مورد بررسی، افزودن مواد آلی به خاک سبب شد تا از اثرات منفی و بازدارندگی کادمیم بر جمعیت میکروبی کاسته شود. نتایج نشان دادند که کل مقدار کادمیم اضافه شده در ابتدای آزمایش در پایان قابل استخراج نبود هر چند ضریب همبستگی بین این دو بسیار بالا بود (r=0.96) اندازه گیری کادمیم قابل جذب خاک به وسیله DTPA مبین این حقیقت بود که جزء قابل جذب کادمیم همبستگی منفی و قوی تری با اغلب شاخص های میکروبیولوژیکی اندازه گیری شده داشت0.84>r>0.41) .) به طور خلاصه، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که کادمیم با غلظت حتی 50 میلی گرم نقش سمی و بازدارنده بر رشد و فعالیت های میکروبی خاک دارد و افزودن مواد آلی می تواند کادمیم را برای ریزجانداران خاک به صورت غیر قابل جذب درآورد و از اثرات بازدارندگی آن تا حدی بکاهد.

شوری یکی از تنش های مهم محیطی است که تاثیر منفی بر فعالیت های بیولوژیک خاک دارد. مصرف مواد اصلاحی آلی و معدنی در خاک های شور، می تواند سبب تعدیل اثرات شوری بر فعالیت های میکروبی و ویژگی های بیوشیمیایی آن گردد. به منظور بررسی اثر شوری آب آبیاری و اصلاح کننده های آلی و غیرآلی بر تنفس میکروبی و فعالیت فسفاتازهای اسیدی و قلیایی خاک ریزوسفری در مراحل تشکیل بند و گلدهی گیاه سویا، آزمایشی با 5 سطح شوری (شامل S1=0.8، S2=1.6، S3=3.2، S4=4.8 و S5=6.4 دسی زیمنس بر متر از منبع آب دریا) و 5 تیمار مواد اصلاح کننده شامل T1 (شاهد بدون مصرف ماده اصلاحی)، T2 (20 تن گچ در هکتار)، T3 (20 تن کود دامی در هکتار)، T4 (10 تن گچ + 10 تن کود دامی در هکتار) و T5 (15 تن گچ + 15 تن کود دامی در هکتار) در شرایط گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال 1388 اجرا گردید. نتایج نشان داد مصرف آب آبیاری شور موجب کاهش تنفس میکروبی و فعالیت فسفاتازهای اسیدی و قلیایی خاک در مرحله تشکیل بند (V2) و گلدهی (R2) گیاه سویا گردید؛ اما به کارگیری اصلاح کننده های خاک (آلی و معدنی) موجب افزایش شاخص های بیولوژیکی مورد آزمایش شد. در مرحله تشکیل بند (V2)، استفاده از اصلاح کننده آلی (T3) در همه سطوح شوری، بیشترین تنفس میکروبی و فعالیت آنزیمی را باعث شد، که نسبت به تیمار شاهد (T1) در تنفس میکروبی 55 درصد، آنزیم فسفاتاز اسیدی 24 درصد و در آنزیم فسفاتاز قلیایی 27 درصد افزایش نشان داد. با تجمع نمک حاصل از آب آبیاری شور در خاک، تنفس میکروبی و فعالیت آنزیم های فسفاتاز اسیدی و قلیایی در مرحله گلدهی (R2) کاهش پیدا کرد. مصرف توام اصلاح کننده آلی و معدنی (T5)، بیشترین اثر را بر افزایش تنفس میکروبی و فعالیت آنزیمی خاک در سطوح مختلف شوری در مرحله گلدهی (R2) داشت.

وضعیت نامطلوب حاصلخیزی و فعالیت های زیستی از جمله محدودیت های مهم خاک های شور و سدیمی محسوب می شود. تحقیق حاضر به بررسی تغییرات غلظت عناصر غذایی پرمصرف نیتروژن، فسفر و پتاسیم و همچنین تنفس میکروبی طی فرآیند اصلاح خاک آهکی شور و سدیمی می پردازد. آزمایش ها به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار مواد اصلاحی معدنی و آلی شامل؛ شاهد، کود گاوی، تفاله پسته، گچ، ترکیب کود گاوی با گچ و ترکیب تفاله پسته با گچ، 2 تیمار آب آبیاری (با و بدون اسید سولفوریک) و 3 تکرار بود که در شرایط آزمایشگاهی و با استفاده از ستون خاک اجرا گردید. چهار مرحله آبیاری به روش متناوب با فواصل زمانی یک ماه هر کدام به میزان یک حجم تخلخل انجام شد. در طول مدت آزمایش های آبشویی، تنفس میکروبی و در پایان دوره، غلظت عناصر غذایی پرمصرف نیتروژن، فسفر و پتاسیم در عمق های مختلف اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که هر دو ماده آلی به طور یکسانی مقادیر نیتروژن بیشتری نسبت به تیمارهای شاهد و گچ به خاک افزوده اند. در پایان عملیات اصلاح، برای تمام تیمارها به جز تیمار گچ، مقدار فسفر قابل جذب با عمق کاهش یافت. نتایج همچنین دلالت بر این داشت که در بین تیمارهای مورد مطالعه، تیمار شاهد و گچ کمترین و تیمار تفاله پسته بیشترین کارایی را در افزایش فراهمی سه عنصر پرمصرف مورد مطالعه داشته اند. همچنین با مصرف اسید سولفوریک همراه با آب آبیاری، فسفر و پتاسیم قابل جذب نسبت به آبیاری با آب معمولی افزایش یافت. بررسی تنفس میکروبی نشان داد که سرعت تنفس در تیمار شاهد کمترین و در تیمار کود دامی بیشتر از سایر تیمارها می باشد. یافته های این تحقیق روشن ساخت که تفاله پسته، کارایی مطلوب تری نسبت به سایر اصلاح کننده ها در افزایش فراهمی سه عنصر غذایی پرمصرف نیتروژن، فسفر و پتاسیم داشته است.

به منظور بررسی تاثیر نیکل و کادمیوم ناشی از آلودگی لجن فاضلاب و کمپوست زباله شهری بر میزان تنفس میکروبی و فعالیت آنزیم های فسفاتاز اسیدی و قلیایی خاک، تحقیقی در قالب طرح اسپلیت پلات با طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1387، اجرا گردید. فاکتور اصلی کودهای آلی (لجن فاضلاب و کمپوست زباله شهری) در سه سطح (صفر، 20 و 40 تن در هکتار) و فاکتور فرعی سال های مصرف کود در سه سطح (سال های 85، 85 و 86، 85 الی 87) بوده است. نتایج نشان داد که کاربرد لجن فاضلاب و کمپوست زباله شهری در تیمارهای مختلف بر میزان غلظت فلزات سنگین و فاکتورهای بیولوژیکی تاثیر معنی داری داشت. مصرف سه سال مستمر 40 تن لجن فاضلاب در هکتار موجب افزایش تجمع میزان نیکل و کادمیوم کل و قابل جذب خاک گردید که کاهش فعالیت آنزیم های فسفاتاز اسیدی و قلیایی خاک و افزایش تنفس کربنی خاک را به دنبال داشت؛ غلظت نیکل و کادمیوم کل و قابل جذب خاک همبستگی مثبت و معنی داری (P<0.05) با میزان تنفس میکروبی خاک و همبستگی منفی و معنی داری با فعالیت آنزیم های فسفاتاز اسیدی و قلیایی نشان داد، بنابراین کاربرد طولانی مدت لجن فاضلاب و کمپوست زباله شهری علاوه بر تجمع فلزات سنگین در خاک می تواند کاهش فعالیت آنزیمی و افزایش تنفس میکروبی خاک را در پی داشته باشد.